Anne olunca tüm bakım kabiliyetleri iç güdüsel olarak bir anda yüklenmeyecek miydi? Bize böyle söylemişlerdi. Aç, kapa, güncelle! Yok, kendiliğinden olmuyor. Çünkü gebelikle, doğumla, bebekle alakalı çoğu şey teknik bilgi gerektiriyor. Hamileliğin, doğumun ve bebeklerin fizyolojisini bilmenin ve onların ihtiyaçlarını giderebilmenin basit yolları bulunuyor. Bunun her bebek için çok kolay ve aynı olacağını iddia etmiyorum. Çoğu yerde sürecin ne kadar zor olabileceğini ama bu zorluklarla baş etmenin mümkün olacağını da söylüyorum. Bu kitapla dalgalı bir denizde akıntıya karşı yüzmeye çalışmak yerine sörf yapabilmeyi, düşmeden dengede kalabilmeyi ve düştüğünüzde tekrar kalkabilmeyi öğreneceksiniz.
Bazılarının beni taşlayacağını bile bile yine bir şeyler yazacağım. Anneliği biraz fazla abarttığımızı, omuzlarımıza gereksiz yük aldığımızı, hatta tüm hayatını bir kenara bırakıp annelik yapmayı patolojik bir şekilde kutsallaştırdığımızı söylemeye…
Çocuklara tükenmeden tahammül etmenin en iyi yolu ne diye sorsalar, tek yanıt veririm: İyi olmak. Her anlamda. Hani sağlığın tanımını yapıyoruz ya; sadece hastalık ve sakatlık olmayışı değil, bedence, ruhça…
Bazen kaplumbağa ile tavşanı düşünüyorum. Ben kaplumbağayım tabi. Etrafımda hızla dönen bir dünya, hızlı tavşan rakiplerim ve benim hangi yöne gideceğimi şaşırmış bir zihnim var. Çocukların bitmeyen ihtiyaçları, evin eksikleri,…
Yorgunum, uykusuzum, kalbimi taşıyamıyorum sanki. Hayatıma devam etmek zorundayım ama bu zorundalığın da omuzlarıma bindirdiği yük ağır geliyor. Tüm bu dertlerin aslında dert bile olmadığı gerçeği vicdanımı kavuruyor. Bir zamanlar,…
Çocukluğum ve ilk gençliğim hep deniz olmayan şehirlerde geçti. Martıları kitaplarda okudum, filmlerde izledim, şarkılarda dinledim. Benim için hep romantizmin simgesiydi. Ne kadar vahşi ve öfkeli olduklarını gördüğümdeki şaşkınlığımı unutamıyorum.…
Bazen şöyle oluyor. Küçük bebek adımlarla bir yolculuğa başlıyoruz. Ama nereye gideceğimizi tam bilmiyoruz. Birileri bize yol gösteriyor; şurası çok güzel, buraya gidebilirsin, geç kalma orayı da görmelisin. Acele edip…
Evden çıktığımda 15 yaşındaydım. Liseyi yatılı okudum. Sonra başka şehirde Tıp Fakültesi. En son okuldan gelip, sıcak yemek bulduğumda sanırım 8.sınıftım. Senelerce bir sürü valiz, koli koli kitap taşıdım. Ailesinin…
Hepimizin hayatta kaçtığı bazı şeyler var. Bize zor gelen, uğraşmak istemediğimiz, ne kadar çabalarsak da hiç başaramayacağımızı düşündüğümüz şeyler. Ya da hiç yokmuş gibi davranmaya çalıştığımız. Görmediğimiz, duymadığımız. Bu eksiğimizi…
Akif’e hamile kalmadan birkaç yıl boyunca günde düzenli olarak 3 saat acaba 2.yi yapsam mı, ne zaman yapsam diye düşündüm. Aslında hep çok çocuklu bir hayat hayali kurmuştum. 3 kız…
